Voorbereiding
Conditioneel was het al helemaal niets, met het slechte weer van september heb ik geen meter gevaren, en de week vooraf was ik ook nog eens zwaar verkouden.
Qua vervoer had ik met mijn ouders geregeld dat ze me naar de start zouden brengen en in Zutphen weer op zouden halen, dus dat zat wel goed.
De dag zelf
Om zes uur uit bed, ondanks dat ik al bij mijn ouders logeerde, die wat dichter in de buurt wonen. Met een vertrektijd van half negen wilde ik toch voor acht uur aanwezig zijn om rustig een plekje te zoeken om de boot op te kunnen bouwen. Ik heb vroeger zelf ook daar in de buurt gewoond, de weg naar de camping in Lathum kon ik dan ook zonder problemen vinden. Bij de laatste afslag stond ook nog een bordje om de laatste twijfels weg te nemen, en we zijn ruim op tijd. Op de plas zien we in het halfdonker in de verte al de eerste groepen wegvaren.Bij de camping werden we uitstekend opgevangen, gewezen waar de papieren opgehaald konden worden en waar we konden uitladen. Zonder zichtbare kano op- of achter de auto voel je je toch een beetje een buitenbeentje. Terwijl mijn vader de auto wegzet bouw ik op een grasveldje de boot op. Voor de gelegenheid heb ik het vlaggetje ook maar eens op de achtersteven geschroefd, dat staat in ieder geval wel feestelijk.
Na een minuut of twintig kon de boot in file naar de startplaats gedragen worden. Tussen zo'n 50 kano's een plekje op het strandje gezocht, schoenen uit, instappen en weg vaar ik in de ochtendschemering. Net 100 meter van het strandje hoor ik omgeroepen worden dat de start van de 35km over 5 minuten zou zijn, oeps. Nou ja, ik was al lekker onderweg en wie ziet nou welke afstand ik vaar?
Eenmaal op de IJssel schiet de snelheid omhoog, maar het kost wel voortdurende inspanning de boot onder controle te houden. Rondom de kribben gaat de stroming alle kanten op en moet je goed uitkijken, soms doet de peddel gewoon niets. Alleen gewend aan slootjes blijf ik dicht bij de kant, soms te dicht en wordt zelfs een keer door de stroom op een krib gezet. Gelukkig kom ik er redelijk gemakkelijk en zonder schade weer vanaf. Daarna hou ik natuurlijk wat meer afstand.
De groep na mij heeft kennelijk de goede uitgang toch gevonden, en vanaf Bingerden wordt ik steeds opgelopen door mede-vaarders. De meerderheid lijkt uit zee- en toer kajaks te bestaan, maar ik zie ook een aantal open kano's en (wedstrijd?) K2's. Ik ben, voor zover ik kan zien, de enige met een vouwboot, en krijg onderweg dan ook de nodige vragen en opmerkingen.
Net voorbij Doesburg duiken er al hele groepen de kant in om te pauzeren, en verder langs de hele route zie ik kano's aan de kant liggen. Ik heb zelf geen pauze gepland en vaar in een keer door, misschien niet zo handig, maar ja, de eerste keer...
In Dieren is de eerste pont, waarvoor dit jaar speciaal het regelement is aangepast. Je zou nu altijd moeten wachten totdat hij vertrekt, en dan achterlangs varen. Deze lijkt echter stil te liggen, en ik vaar er zonder problemen gewoon voorbij. Bij de controlepost trek ik een kaartje en krijg ik een appel toegeworpen. Op advies van alweer een oploper ga ik wat meer naar het midden varen, dan heb je minder last van de rare stroming rond de kribben, en heb je ook nog wat meer stroom mee. Je moet dan wel goed opletten voor ander verkeer, er komt regelmatig beroepsvaart langs, en die grote bakken wijken natuurlijk niet uit. Daarnaast geven ze, en vooral ook de pleziervaart, nogal wat golfslag, en ik ben blij dat mijn spatzeiltje goed vastzit.
Het pontje bij Bronkhorst - Brummen geeft me wel een probleem, hij ligt aan de overkant maar net als ik aan kom varen zie ik de slagboom naar beneden gaan en vaart hij af naar mijn oever. Ik zit midden in de stroom en begin achteruit te peddelen. Dat is niet genoeg, maar met wat moeite slaag ik er in een rondje te draaien en er netjes achterlangs te schieten.
Net na de pont zie ik ineens een groepje mensen die in rubberpakken zwemmend de IJssel afzakken. Een eindje verder, bij Baak, komen we nog zo'n groepje tegen, nu met ook een paar gele boeien. Toch een vreemd gezicht, als je in de verte iets laags op het water ziet verwacht je toch min of meer dat het kano's zijn.
Net onder de nieuwe brug bij Zutphen door haal ik mijn GSM te voorschijn en ga een beetje decadent zitten bellen om door te geven dat ik binnenkort opgehaald kan worden. Het laatste restje van de tocht is redelijk ontspannen varen, er zijn meer 35km vaarders die het rustig aan doen, en we varen gezellig samen op. Het haventje van Zutphen ligt vol met kano's, maar niet zo vol dat ik niet aan de kant kan komen. Ik trek de kano het talud op, ga mijn kaartjes ruilen voor de medaille en breek op mijn gemak de kano af. Net als ik klaar ben met inpakken komt mijn vader aanlopen, dragen we de tassen naar de auto en rijden we naar huis.
Al met al een geslaagde en goed georganiseerde dag, hoewel ik wel een beetje kapot was. De 35 kilometers waren er volgens de GPS maar 30.2, en ik heb er net 4 uur over gedaan. Deventer was achteraf gezien inderdaad een beetje te ver gegrepen. Misschien voor volgend jaar, als ik wat meer aan mijn conditie kan doen, de tijd wat ruimer inplan en wat pauzes inlas.
Laatste wijziging: 10-6-2009