Reeuwijkse plassen


Reeuwijkse plassen met GPS tracklog
De Reeuwijkse plassen stonden, ondanks hun mogelijke aantrekkelijkheid, niet hoog op het lijstje van plekken waar ik ooit nog eens zou willen varen. Het is namelijk één van de weinige plekken in Nederland waar je moet betalen om er te mogen varen en dat strookt natuurlijk niet met het "vrijheid, blijheid" gevoel van kanovaren.

Toen ik echter uitgenodigd werd om weer eens een tochtje met de WKV mee te varen liet ik mijn principes varen en ging ik toch maar mee. Na het kopen van dagkaartjes (in lokaal jargon "Vaarontheffing" genoemd) a raison van € 2,45 per boot konden we op een mistige ochtend van wal steken. Na een vrij lang stuk door de vaart langs de lokale hoofdstraat steken we onder een bruggetje door en belanden op de eerste van de vele plassen. Door de mist is de overkant niet eens te zien, we volgen een route langs eilandjes en boeien, moeten af en toe de kaart en de GPS raadplegen en komen zowaar bij de eerste van vele doorsteken uit.
De ongeveer 10 Reeuwijkse plassen zijn van elkaar gescheiden door smalle stroken land die soms bebouwd zijn. Op veel plaatsen kun je rechtstreeks of via een kanaaltje tussen weg en huizen van de ene naar de andere plas. Met een kano kun je er op veel plekken nog wel net tussen- of onderdoor, maar sommige slootjes lopen echt dood. Voor een tocht als de onze is een goede kaart echt nodig.

Er zijn niet zoveel plekken waar je legaal en gemakkelijk aan land kan gaan, de oevers zijn vaak privébezit of niet geschikt om in- en uit te stappen. Een eerste pauze hielden we illegaal op een eilandje waar zo te zien in het hoogseizoen privé gekampeerd werd. In Sluipwijk vonden we een openbaar steigertje waar we een tweede pauze konden houden. De plassen zelf liggen vol met eilandjes die vaak onbegaanbaar zijn of anders alleen voorzien zijn van een schuilhutje voor de eendenjacht. Ook langs de oevers staan genoeg van die schuilplaatsen, er zijn dan ook opvallend weinig vogels te zien, en soms zijn het nog plastic lokeenden ook.

Pas halverwege de middag trekt de mist op en breekt een eerst nog waterig zonnetje door. Eenmaal van de plassen af valt het stuk terug naar de recreatieparkeerplaats nog wat tegen, het kroos is soms centimeters dik en biedt duidelijk weerstand bij het doorvaren. Al met al een aangename tocht die de toegansprijs best waard was.

Zie ook: Reeuwijkse plassen op Wikipedia

Foto's

slootje

mist

doodlopende sloot

doorgang

waterig zonnetje

Meer foto's van de tocht: De fotowebsite van Karst Quast.
Aanrijroute en andere informatie

Laatste wijziging: 14-4-2007