Je moet wel even opletten dat je inderdaad de voorsteven hebt, het is bij mij in een minder helder moment wel eens misgegaan. De achtersteven past ook, maar is wat korter, zodat later andere delen niet meer passen.
Bij een wat oudere boot zijn de boorden niet helemaal gelijk, vooral als hij lang opgebouwd heeft gestaan. Behalve gebogen worden ze namelijk ook een beetje getordeerd, en gaan de clipjes net wat gemakkelijker vast als de boorden weer aan dezelfde kant komen als de keer ervoor. Erg groot is dit voordeel echter niet, maar je zou de bak- en stuurboorden extra kunnen markeren, bijvoorbeeld met gekleurd plakband of watervaste stift op de aluminium koppelstukken.
N.B. De "officiële" manier is om deze kimstaven pas te monteren nadat het geraamte in de huid geschoven is, omdat zo het risico van beschadigen wat kleiner zou zijn. Ik vind het echter een hoop gepriegel om het hulsje achter een spantje langs alsnog goed op het achterste stuk van de kimstaaf te steken, en met wat voorzichtigheid valt het beschadigen wel mee.
Je hebt nu twee halve boten klaar met alles er aan wat buiten de scharnieren zit.
Een trucje dat bij modderige bouwplaatsen handig kan zijn is om de huid al van te voren neer te leggen en te gebruiken als ondergrond voor het bouwen. Op die manier blijft de onderkant van het geraamte schoon en beperk je de hoeveelheid modder in de boot. De onderkant van de boot mag best vuil worden, die spoelt toch wel schoon zodra je te water gaat.
Als je de "officiële" methode volgt steek je nu ook de achterste stukken op hun plaats (waar ze wel tussen spantje 5 en de huid door moeten).
Omdat de boorden wel door veerkracht op hun plaats blijven zitten kunnen ze het laatste stukje met een klap op hun plaats springen. Dit heeft mij een keer een ontvelde duim opgeleverd toen hij er tussen kwam. Het kostte mij toen mijn tochtje omdat ik vind dat open wonden en slootwater niet samengaan (en die bloedvlekken op de boot staan ook wat slordig).
Tip: Het is me al een paar keer overkomen dat de boot niet helemaal 'lekker' zat, meestal omdat ik geen goed vlak stuk grond had tijdens het opbouwen, waardoor voor- en achterkant niet helemaal recht op één lijn lagen. Als je dan met half opgeblazen luchtkamers de boot even oppakt, ondersteboven houd en wat heen en weer schud zet het geraamte zich en valt de huid er ook beter omheen.
Dit help trouwens ook niet altijd, het kan ook dat een of meerdere clipjes niet goed vast zitten. Je kan dan schudden wat je wil, achteraf blijkt dat de boot dan niet goed op koers te houden is.
Nog een tip (gelukkig niet uit eigen ervaring): Als je de boot bij warm weer een tijdje op de wal laat liggen kan door de warmte de druk zo hoog worden dat de luchtkamers springen. Blaas ze dan niet zo hard op, of laat wat lucht weglopen.
Dit is niet denkbeeldig, bij opblazen tot 0,2 bar bij een temperatuur van 20°C is bij 70°C de druk al meer dan het dubbele. Als de zwarte huid op het droge in de volle zon ligt kunnen dergelijke temperaturen gemakkelijk bereikt worden.
Een tip die ik in één van de mailgroepen op internet zag is om een "professionele" dubbelwerkende ballonpomp te gebruiken, handzaam, snelwerkend en zonder risico van overdruk. Ze zouden in goed gesorteerde feestwinkels te koop moeten zijn, maar bij een buitensportzaak heb ik er één op de kop getikt die volgens hetzelfde principe werkt en inderdaad goed voldoet.
Het bouwen van de boot is gemakkelijk in een minuut of 15 tot 20 te doen, afhankelijk van mee- of tegenvallers, en wat je er allemaal aanhangt. Naarmate de boot ouder wordt en de bouwer meer ervaren gaat het natuurlijk sneller. Het latwerk van een gloednieuwe boot is nog recht en stugger en het kost dan wat meer moeite om alle sluitingen vast te krijgen.
Het is wel zo dat als je probeert records te breken er meestal wel weer iets mis gaat waardoor je weer tijd verliest. Het helpt ook niet echt als je ondertussen aan omstanders moet uitleggen wat je aan het doen bent (maar vervelend vind ik dit meestal niet!)
Op de kanobeurs 2002 heb ik op de stand van De Waterman het genoegen gehad zijn 18 jaar oude demonstratieboot in elkaar te mogen zetten, een Aerius éénzitter net als de mijne. Door de "ervaring" (voornamelijk van de boot!) ging dit echt in een minuut of tien. Het hielp natuurlijk ook wel dat de omstanders in dit geval al een idee hadden van wat de bedoeling was, en dat ik zelf niet voor de uitleg hoefde te zorgen.
Laatste wijziging: 31-7-2004